Zastępca Ordynatora Oddziału Neurologii Dziecięcej Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie Prokocimiu.
Ukończył wydział lekarski Akademii Medycznej w Krakowie 1985 roku. W 1994 roku ukończył II stopień specjalizacji z pediatrii, a w 1998 roku uzyskał tytuł specjalisty II stopnia z neurologii dziecięcej. W 2000 roku uzyskał tytuł doktora nauk medycznych, a w 2015 r. tytuł doktora habilitowanego.
Karierę zawodową rozpoczął na II Klinice Chorób Dzieci – Instytucie Pediatrii Akademii Medycznej w Krakowie, gdzie pracował jako asystent lecznictwa, a następnie asystent naukowo-dydaktyczny. Od 1996 roku pracuje na Klinice Neurologii Dziecięcej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie Prokocimiu, początkowo jako asystent naukowo-dydaktyczny, a następnie jako Zastępca Ordynatora Oddziału Neurologii Dziecięcej Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie Prokocimiu. Kierownik Pracowni Elektromiografii i Potencjałów Wywołanych Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego.
Posiada certyfikat oraz akredytację Polskiego Towarzystwa Neurofizjologii Klinicznej z elektromiografii i potencjałów wywołanych. W latach 2010-2015 członek Komisji Rewizyjnej Polskiego Towarzystwa Neurofizjologii Klinicznej, od 2015 członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Neurofizjologii Klinicznej. Prezes Zarządu Krakowskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Neurofizjologii Klinicznej. Przewodniczący Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Neurologów Dziecięcych w latach 2001-2009. Przewodniczący Głównej Komisji Rewizyjnej Polskiego Towarzystwa Neurologów Dziecięcych w latach 1997-2005. Nauczyciel akademicki, współautor 140 prac i doniesień naukowych, 11 rozdziałów w podręcznikach, kierownik 6 tematów finansowanych badań naukowych. Wyróżniony przez Towarzystwo Przyjaciół Dzieci odznaką „Przyjaciel Dziecka” za pracę społeczną dla dobra dzieci.
