Problemy wynikające z przewlekłej niewydolności żylnej
Niewydolność żylna dotyczy w chwili obecnej istotnej części społeczeństw zachodnich – jej objawy występują u 25-33% kobiet i 10-20% mężczyzn. Nadciśnienie żylne doprowadza do zmian w zakresie układu chłonnego – obrzęków kończyn dolnych, zmian skórnych – wyprysków, zaczerwienień, zgrubień skóry, wreszcie nadżerek i owrzodzeń oraz żylaków. Kolejne problemy, które mogą wyniknąć z przewlekłej niewydolności żylnej to zapalenie zakrzepowe żył układu powierzchownego i głębokiego i ich powikłanie w postaci zatorowości płucnej stanowiącej bezpośrednie zagrożenie życia.
Teleangiektazje i poszerzone żyły siatkowate to kosmetyczne i zwykle niezagrażające zdrowiu zmiany w obrębie skóry i tkanki podskórnej kończyn dolnych. Chorzy z przewlekłą niewydolnością żylną skarżą się na obrzęki, uczucie rozpierania w kończynach, kurcze, uczucie pieczenia i świąd czy też objawy zespołu niespokojnych nóg.
Jak zdiagnozować przewlekłą niewydolność żylną?
Pierwszym sposobem zdiagnozowania choroby jest wywiad i badanie fizykalne, jednak na tej podstawie jesteśmy w stanie postawić tylko wstępne rozpoznanie i nie mamy możliwości określenia rozległości problemu, a także tego, czy konieczna jest interwencja w postaci leczenia operacyjnego, czy też zachowawczego. Podstawowym obrazowym badaniem diagnostycznym jest ultrasonografia – badanie, którym jesteśmy w stanie uwidocznić ewentualną zakrzepicę żył układu powierzchownego i głębokiego oraz zasięg tej zakrzepicy, możemy też monitorować postęp lub ewentualne wycofywanie się zapalenia zakrzepowego. W opcji Doppler badania USG ocenimy przepływ w zakresie żył, obecność refluksu w obrębie układu żylnego (czyli sprawdzimy, czy są uszkodzone zastawki), zwężenia, pogrubienie ścian żył (mogące świadczyć o przebytej zakrzepicy), uwidocznimy też resztkową zakrzepicę żylną. Jest to też niezbędne badanie przed kwalifikacją do zabiegu usunięcia żylaków kończyn dolnych, ponieważ poza oceną samego refluksu w zastawkach żył układu powierzchownego (co stanowi podstawę kwalifikacji do operacji żylaków), sprawdzamy też drożność układu żył głębokich – ta z kolei warunkuje przeprowadzenie tej operacji. Pacjent z niedrożnością żył głębokich kończyny dolnej nie może mieć usuniętego czy wyłączonego układu żył powierzchownych, gdyż traci wówczas drogę odprowadzenia krwi żylnej z kończyny, a to grozi utratą kończyny.
Obraz tętnicy szyjnej
Leczenie
Leczeniem z wyboru objawowej (czyli dającej dolegliwości) niewydolności żył powierzchownych jest wyłączenie niewydolnych odcinków żył lub całych pni żylnych. Terapią pomostową jest używanie rajstop, pończoch lub podkolanówek o odpowiednim stopniu ucisku, włączenie leków poprawiających krążenie żylne i redukujących dolegliwości oraz stosowanie odpowiedniej profilaktyki (m.in. trening marszowy, unikanie gorących kąpieli, podnoszenie nóg każdorazowo w spoczynku, redukcja masy ciała). Oczywiście, jeśli pacjent nie akceptuje leczenia zabiegowego, lub istnieją ku temu obiektywne przeciwwskazania, również stosujemy leczenie zachowawcze.
Wyłączenie żyły, usunięcie żyły
Co mamy na myśli poprzez stwierdzenie: „wyłączenie żyły” i „usunięcie żyły”? Otóż do niedawna w niewydolności żylnej układu powierzchownego, czyli w przypadku żylaków usuwano żyłę czy też żyły będące przyczyną żylaków, poprzez nacinanie skóry i wyrywanie fragmentów niewydolnych naczyń i całej żyły, oraz podwiązanie niewydolnych perforatorów (żył przeszywających – łączących żyły powierzchowne z głębokimi). Obecnie nadal stosuje się tę metodę, ale pojawiły się opcje mniej inwazyjne:
● wyłączenia żyły – zamknięcia jej przy pomocy energii lasera, fal radiowych, czy też pary wodnej,
● podanie do światła żyły środka, który wywoła w niej zakrzepicę.
Te ostatnie metody są skuteczne, nowoczesne i mało inwazyjne.
Niewydolność żylna wiąże się z licznymi potencjalnymi powikłaniami, ale jej wczesna profilaktyka, rozpoznanie i leczenie daje szansę na odwleczenie w czasie pojawienia się tych komplikacji lub nawet ich uniknięcie.
Zapoznaj się z naszą ofertą badania USG Doppler – podstawowym badaniem w diagnostyce niewydolności żylnej, kliknij tutaj
Poznaj sylwetkę autora: dr. n. med. Joanna Badura
