Terapia dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego

dziecko wykonuje ćwiczenie na piłce gimnastycznej podczas rehabilitacji na sali z fizjoterapeutą

Zaburzenia neurorozwojowe

Pojęcie zaburzeń neurorozwojowych obejmuje szereg zaburzeń charakterystycznych dla wieku rozwojowego, czyli okresu od niemowlęcia do zakończenia okresu dojrzewania. W kilku strefach rozwoju takich jak rozwój ruchowy, rozwój mowy, rozwój poznawczy i kontaktów społecznych. Najczęstszą przyczyną powstawania tych zaburzeń są nieprawidłowości w funkcjonowaniu ośrodkowego układu nerwowego, powstające w okresie płodowym oraz w wieku wczesnego dzieciństwa. Czynnikami ryzyka są zakażenia, niedotlenienie okołoporodowe, a także urazy. Zaburzenia rozwoju mogą być uwarunkowane genetycznie lub wynikać z zaburzeń hormonalnych, żywieniowych czy uwarunkowań środowiskowych.

Wczesne wykrycie zaburzeń rozwoju może ułatwić właściwe postępowanie terapeutyczne, które może przyczynić się do poprawy rozwoju dziecka.

W celu diagnozy zaburzeń należy wykonać następujące konsultacje i badania:

W przypadku braku rozwoju mowy lub podejrzenia niedosłuchu zaleca się również wykonać badanie laryngologiczne oraz audiologiczne.

Jeżeli dostrzegasz nieprawidłowości w rozwoju Twojego dziecka, takie jak:

opóźnienie rozwoju psychomotorycznego,

zaburzenia postawy oraz wzorców motorycznych,

nadmierną męczliwość,

zaburzenia ze spektrum autyzmu,

nadpobudliwości psychoruchową,

trudności szkolne,

trudności z koncentracją uwagi,

trudności z komunikacją, mową,

problemy z kontaktami społecznymi,

nadwrażliwość na bodźce.

Jeśli masz wątpliwości, pytania, coś Cię niepokoi — nie zwlekaj, przyjdź!

uśmiechnięte dziecko ćwiczy na kształtce rehabilitacyjnej z fizjoterapeutą mgr Eweliną Kurek

Kiedy potrzebna jest rehabilitacja ruchowa?

uśmiechnięte dziecko na terapii zaburzeń wieku rozwojowego w Centrum Medycznym Dr Smółka

Zaburzenia napięcia mięśniowego

Napięcie mięśniowe to zdolność prawidłowej reakcji mięśnia na rozciąganie bierne lub czynne.

Wyróżniamy dwa rodzaje zaburzeń – obniżone oraz wzmożone napięcie mięśniowe.

O obniżonym napięciu mięśniowym (hipotonii mięśniowej) mówimy wtedy, gdy opór mięśnia na rozciąganie jest zmniejszony.

U dzieci z hipotonią mięśniową często stwierdza się opóźnienie rozwoju psychoruchowego, niezgrabność, większą męczliwość, „zwieszoną” postawą ciała (wypięty brzuch, garbienie się, odstające łopatki). Z wiekiem postawa hipotoniczna może skutkować dalszym opóźnieniem rozwoju, wadami postawy, obniżoną sprawnością fizyczną, a w przyszłości bólami kręgosłupa czy zmianami zwyrodnieniowymi stawów. U dzieci z hipotonią mięśniową również częściej stwierdza się skrzywienia kręgosłupa. Dowiedź się więcej

Hipertonia oznacza wzmożone napięcie mięśniowe, które objawia się między innymi dyskomfortem przy poruszaniu, przykurczami mięśni, zaburzeniami koordynacji, chodu i równowagi. Zwykle diagnozowana jest już u małych dzieci. Wzorce ruchowe charakteryzuje brak płynności, sztywność, widoczna jest zmniejszona gibkość. Brak właściwej terapii może oznaczać w przyszłości bolesne przykurcze mięśni, ograniczenia ruchomości w stawach, wady postawy oraz bóle kręgosłupa. Dowiedź się więcej

Wady postawy

Wada postawy jest to wyraźne odchylenie od postawy zwykłej, dające się skorygować czynnie lub biernie, bądź cofające się w czasie naturalnego przebiegu wzrostu
Skutkiem wady postawy może być odchylenie od prawidłowej funkcji poszczególnych części narządu ruchu. Stan taki, o ile trwa długo, może prowadzić do przeciążeń w obrębie stawów, wcześniejszego ich zużycia i powstania zmian zwyrodnieniowych stawów.

Wady stóp

Najczęściej występujące wady stóp u dzieci to:

płaskostopie podłużne i poprzeczne,

stopy koślawe,

stopy szpotawe,

stopy wydrążone,

stopy spiralne,

Wady stóp rehabilitujemy z zastosowaniem metody biofeedback na podoskopie świetlnym. Pacjent uczy się właściwego trójpunktowego obciążania stóp poprzez wykonywanie ćwiczeń „krótkiej stopy”.

Wykorzystujemy w terapii również trójpłaszczyznową terapię stóp wg. Zukunf-Huber, plastrowanie dynamiczne (kinesiotaping), zwłaszcza u młodszych dzieci.

Badanie podoskopowe 
Wkładki ortopedyczne
Kinesiotaping

dziecko wykonuje ćwiczenie na rehabilitacji z fizjoterapeutą w sali Centrum Medycznego Dr Smółka
dr n. med. Katarzyna Smółka prowadzi rehabilitację dziecka na sali w Centrum Medycznym dr Smółka

Zespół niezgrabności ruchowej

Dyspraksja, nazywana również syndromem dziecka niezdarnego, to dysfunkcja percepcyjno-motoryczna przejawiająca się zaburzeniami koordynacji rozwojowej.

Jest to zaburzenie, którego podłożem nie jest konkretne uszkodzenie obszaru mózgu, a upośledzenie komunikacji pomiędzy poszczególnymi partiami układu nerwowego z powodu braku właściwego rozwoju neuronów ruchowych, które nie mogą utworzyć efektywnych połączeń. Powoduje to trudności w przetwarzaniu informacji dostarczanych do naszego układu nerwowego. Niezdarność ruchowa czy inne podobne zaburzenia ruchowe u dzieci mogą być dziedziczne.

U dzieci z dyspraksją obserwuje się:

trudności z planowaniem i wykonywaniem czynności zarówno w zakresie motoryki małej (np. z rysowaniem, pisaniem, zapinaniem guzików),

zaburzenia w zakresie motoryki dużej (np. gra w piłkę, jazda na rowerze),

zaburzenia równowagi,

zaburzenia koordynacji ruchowej,

opóźniony rozwój mowy,

zaburzenia koncentracji uwagi.

Dzieci z dyspraksją wymagają kompleksowej terapii:

rehabilitacji ruchowej,

Zaburzenia rozwoju w zespołach genetycznych

W Centrum Medycznym Dr Smółka rehabilitujemy dzieci z różnorodnymi chorobami genetycznymi, takimi jak zespół Downa, zespół Angelmana, zespół Browna-Vialetto-Van Laerego, zespół Retta, zespół Ehlersa-Danlosa. Terapia jest ściśle dopasowana do potrzeb każdego pacjenta.

dziecko łapie piłkę rzuconą przez fizjoterapeutę podczas terapii zaburzeń wieku rozwojowego
fizjoterapeuta mgr Aleksandra Nawrot podczas terapii dziecka z zaburzeniami wieku rozwojowego

Metody terapii:

Dla uzyskania jak najlepszych efektów rehabilitacji bardzo ważne jest odpowiednie dobranie metod terapii i diagnostyki indywidualnie do każdego pacjenta.

Najczęściej pacjent kierowany jest na rehabilitację ruchową przez lekarza neurologa lub lekarza rehabilitacji ruchowej, który określa cel i zakres usprawniania.

Fizjoterapeuta przed rozpoczęciem procesu usprawniania zapoznaje się z dokumentacją medyczną i zaleceniami lekarskimi. Dodatkowo ocenia wyjściową postawę, sprawność ruchową, reakcje równoważne, koordynację oraz stopień samodzielności pacjenta. Jest to konieczne do monitorowania efektów terapii oraz wyznaczania kolejnych celów terapii wraz z poprawą stanu klinicznego pacjenta.

W terapii zaburzeń neurorozwojowych najczęściej wykorzystujemy:

W trosce o Wasze zdrowie

Umów się na wizytę
w wygodny dla Ciebie sposób

Zapoznaj się z cennikiem
naszych usług