Terapia dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym (MPD)
Mózgowe Porażenie Dziecięce
Mózgowe porażenia dziecięce (MPDz) jest to grupa trwałych, nie postępujących, ale zmieniających się wraz z wiekiem zaburzeń ruchowych oraz innych objawów będących następstwem uszkodzeń lub wad rozwojowych mózgu znajdującego się we wczesnym etapie rozwoju dziecka.
Mózgowe porażenie dziecięce dotyczy około 2-3 na 1000 żywo urodzonych dzieci.
Przyczyny uszkodzenia mózgu można podzielić na wewnątrzmaciczne, okołoporodowe oraz poporodowe.
Czynniki wywołujące: czynniki genetyczne (10%), czynniki działające w okresie płodowym (30%), urazy i niedotlenienia okołoporodowe (30%), nieznane czynniki (30%).
Postacie Mózgowego Porażenia Dziecięcego wg Ingrama
Spastyczna (piramidowa):
● diplegia (porażenie obustronne) – dotyczy obu kończyn dolnych
● hemiplegia (porażenie połowicze) – dotyczy jednej strony ciała
● quadriplegia (obustronne porażenie połowicze) – dotyczy wszystkich kończyn
Pozapiramidowa (dyskinetyczna):
● atetyczno-pląsawicza
● dystoniczna
Postać tę charakteryzuje naprzemiennie zbyt duże i zbyt małe napięcie mięśniowe, zmieniające się nagle oraz występujące ruchy mimowolne.
Móżdżkowa
W tej postaci napięcie mięśniowe jest zbyt niskie, występuje bezwład ruchowy, niezborność, zaburzona koordynacja ruchów, zaburzenia równowagi oraz niemożność wykonywania ruchów celowych.
Mieszana
W tej postaci występują objawy wszystkich 3 wymienionych zespołów [1,4]
Problemy dzieci z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym (MPDz)
Uzależnione są od postaci porażenia mózgowego oraz od poziomu skali GMFCS. Wśród objawów wyróżniamy: opóźniony rozwój psychoruchowy, niedowłady kończyn dolnych i górnych, ruchy mimowolne, niezborność ruchową, opóźnienia rozwoju umysłowego, zaburzenia zachowania, padaczkę, zaburzenia percepcji wzrokowej i słuchowej oraz zaburzenia mowy.
Terapia dzieci z MPDz
W terapii dzieci z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym istotne jest zachowanie zasad powszechności, wczesności, ciągłości i systematyczności oraz bardzo ważne jest indywidualne podejście do danego dziecka (dostosowanie terapii do poziomu jego sprawności i możliwości) oraz współpraca z rodzicem.
W trosce o Wasze zdrowie
Umów się na wizytę
w wygodny dla Ciebie sposób
Zapoznaj się z cennikiem
naszych usług
Poprawa funkcji chodu
Podczas terapii skupiamy się także na poprawie stereotypu chodu u dzieci na wyższych poziomach rozwoju w skali GMFCS.
U dzieci na poziomie GMFCS IV i V ważnym elementem terapii jest także pionizacja, czyli regularne stawianie dziecka z pomocą pionizatorów lub wykorzystując sprzęty rehabilitacyjne w postaci piłek, wałków, kostek itp. Dzieci pionizuje się w zaopatrzeniu ortopedycznym takim jak ortezy kończyn dolnych w celu korekcji ustawienia kończyn oraz poprawy stereotypu chodu, oraz zapobiegania przykurczom stawowo- mięśniowym, czasem stosuje się także aparaty SPIO, które poprawiają stabilizację tułowia. Celem pionizacji dziecka jest zapobieganie zwichnięciom stawów biodrowych, poprawa działania układu oddechowego, układu sercowo-naczyniowego, krwionośnego, limfatycznego, proprioceptywnego, sensorycznego oraz pokarmowego. Pionizacja zapewnia także komunikację społeczną oraz postrzeganie przez otoczenie.
Dodatkową pomocą podczas terapii lub po niej, jest stosowanie plastrowania dynamicznego. Kinesiotaping stosuje się w celu zmniejszenia przykurczy i deformacji oraz poprawy funkcji w obrębie kończyn górnych, zmniejszenia wadliwego ustawienia stóp w obrębie kończyn dolnych wspomagania aktywności mięśni w obrębie tułowia.
Aby pomóc w problemach z połykaniem, nadmiernym ślinieniem oraz wspomóc rozwój mowy oferujemy zajęcia neurologopedyczne, wykonywane przez wykwalifikowaną kadrę.